“Kalau saya rasa orang itu patut dilantik, saya lantik. Kalau saya ingat orang itu tidak patut dilantik walaupun dicadangkan oleh hakim, saya tidak lantik”. Itu antara kata-kata Dr. Mahathir yang telah dipetik dari Mingguan Malaysia 13 Mei 2008 yang lalu, bila diminta komen beliau berhubung kes penyiasatan Klip video Datuk V.K. Lingam.
“Saya bukan posmen. Bila ketua hakim cadang, saya pun kata lulus dan pergi kepada Yang di-Pertuan Agong dan saya nasihat Agong lulus. Kalau macam itu, baik kita kata perlantikan ketua hakim harus diputuskan oleh ketua hakim. Jadi, saya tidak ada peranan itu, saya tidak mahu jadi posmen”, tambah beliau lagi.
Dari pengakuan terbuka yang dibuat oleh beliau itu jelas menunjukkan semasa menjadi menjadi Perdana Menteri dulu beliau berkuasa penuh untuk melantik Ketua Hakim yang disukainya.
Oleh itu kita rasa tidak pelik kalau semua keputusan makamah yang beliau mempunyai kepentingan semasa beliau menjadi Perdana Menteri dahulu sentiasa saja berpihak kepada beliau.
Antara ciri-ciri yang mesti ada pada sebuah negara demokrasi, perlunya ada pengasingan kuasa antara badan esekskutif dan badan kehakiman. Kalau kita merujuk kepada pengakuanDr. Mahathir di atas, nampaknya negara kita telah gagal dalam menghayati amalan ini kerana Perdana Menteri berkuasa penuh untuk melantik Ketua Hakim.
Oleh itu memanglah patut kalau sistem badan kehakiman negara dirombak semula atau dilakukan reformasi supaya ia selari dengan amalan demokrasi.
Mungkin sebab itu jugalah Mahathir tidak suka demokrasi cara Barat, kerana pada anggapan beliau demokrasi ala Barat meletakkan peranan Perdana Menteri hanya sebagai posmen sahaja dalam badan kehakiman. Itulah dia Mahathir, dia mahu berkuasa penuh dalam segala hal. Tidak hairanlah kalau ada orang menggelarkan beliau sebagai dictator.
Pada tanggapan beliau buat apa jadi Perdana Menteri kalau tidak berkuasa penuh. Malah Raja-raja pun kecut dan tidak berani bersuara semasa beliau menjadi Perdana Menteri dulu. Malah di bawah pemerintahan beliau jugalah kekebalan raja-raja telah dilucutkan.
Alasannya ketika itu, kalau pemimpin politik termasuk beliau sendiri buat salah walaupun tidak dapat didakwa di makamah tetapi masih boleh diturunkan melalui proses pilihanraya, sebaliknya tidak apa yang boleh menurunkan raja kalau baginda melakukan kesalahan.
Memanglah benar pilihanraya boleh menurunkan pemimpin politik yang berbuat salah, tetapi apalah ertinya pilihanraya di waktu itu kalau pengerusi suruhanjaya pilihanraya adalah dilantik oleh beliau sendiri. Di samping itu beliau menggunakan undang-undang yang digubal untuk memastikan parti beliau terus menang dalam setiap pilihanraya.
Malah beliau juga tidak teragak-agak menggunakan makamah yang dikuasainya untuk mendakwa penentang-penentang politiknya.
Oleh itu sangat penting pemisahan kuasa antara badan esekskutif dengan badan kehakiman supaya dapat mengelakkan badan kehakiman dan badan perundangan ini ditunggangi oleh badan esekskutif untuk kepentingan mereka. Dengan adanya pemisahan itu dapatlah menjamin sistem demokrasi menjadi benar-benar berkesan.
Walaupun pemimpin politik secra teorinya boleh diturunkan melalui proses pilihanraya tetapi mereka boleh memunipulasi undang-undang dan badan kehakiman untuk terus mengekalkan kuasa mereka. Berbagai akta boleh mereka gubal yang sama sekali bertentangan dengan semangat dan amalan demokrasi. Ini boleh berlaku disebabkan bila tidak ada pengasingan kuasa yang jelas antara badan esksekutif dan badan kehakiman.
No comments:
Post a Comment